ตลาดสำหรับผ้าพันแผลขั้นสูงกำลังขยายตัว

เป้าหมายหลักของการปิดแผลและการดูแลแผลขั้นสูงคือการเร่งการฟื้นตัวของแผล ทำให้แผลมีเสถียรภาพ บรรเทาอาการของแผลและจัดการกับความเจ็บปวด และแก้ไขปัญหาต่างๆ ของผู้ป่วย การปิดแผลอย่างมีประสิทธิภาพและการรักษาแผลให้หายเร็วขึ้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับแผลจากการผ่าตัดทุกประเภท แผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก เกล็ด แผลจากอุบัติเหตุ และแผลเนื่องจากภาวะเนื้อตายจากการฉายรังสี

ช่วยให้มีการปิดแผลในลักษณะที่ไม่รุกรานและสวยงามตามหลักศิลปะ ช่วยเร่งการรักษาแผล ลดความเจ็บปวดของผู้ป่วย ลดโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนและความ-recurrence ของแผล และเพิ่มคุณภาพชีวิตโดยรวมของผู้ป่วยผ่านการเสริมสร้างความเป็นอิสระและความสามารถในการทำงานของพวกเขา ตลาดการปิดแผลและการดูแลแผลขั้นสูงทั่วโลกคาดว่าจะแตะ 255.278 ล้านดอลลาร์ภายในปี 2026 และจะเติบโตด้วยอัตรา CAGR ในระดับกลางเดียวระหว่างปี 2019 ถึง 2026

ปัจจัยต่างๆ เช่น การเพิ่มขึ้นของภาระแผลเฉียบพลันและเรื้อรังในประชากรโลก การเพิ่มขึ้นของจำนวนการผ่าตัดที่เกี่ยวข้องกับโรคเรื้อรัง การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของประชากรสูงอายุ เวลาในการรักษาแผลที่นานขึ้น และความไวต่อแผลประเภทต่างๆ มากขึ้น เป็นตัวกระตุ้นการเติบโตของตลาด บนพื้นฐานของประเภทแผล ตลาดถูกแบ่งออกเป็นแผลเฉียบพลันและแผลเรื้อรัง

กลุ่มแผลเฉียบพลัน ซึ่งมีรายได้สูงสุดในปี 2019 คาดว่าจะมีอัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อปี (CAGR) ในช่วงตัวเลขกลางของหลักเดียวระหว่างปี 2019 ถึง 2026 โดยได้รับแรงสนับสนุนหลักจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนการผ่าตัดทั่วโลกและการเพิ่มขึ้นของความชุกของโรคเรื้อรัง เช่น มะเร็งและโรคทางระบบทางเดินอาหารอื่นๆ ที่ต้องการการตัดผ่า

จากปี 2019 ถึง 2026 ส่วนของแผลเรื้อรังคาดว่าจะเติบโตที่อัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อปี (CAGR) ในระดับกลางหลักเดียว เหตุผลหลักสำหรับการเติบโตอย่างรวดเร็วในส่วนนี้คือความชุกของโรคเบาหวานที่เพิ่มขึ้นในประชากรโลก การเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจและโรคมะเร็งที่เพิ่มขึ้น อุบัติการณ์ของแผลกดทับทั่วโลกที่เพิ่มขึ้นซึ่งเกี่ยวข้องกับอัตราการเข้าโรงพยาบาลที่สูงขึ้น และประชากรผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้น

ในบรรดาผ้าพันแผล กลุ่มผ้าพันแผลโฟมสร้างรายได้มากที่สุดในปี 2019 และคาดว่าจะเติบโตที่อัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อปี (CAGR) ในระดับกลางหลักเดียว

ตลาดการปิดแผลและการดูแลแผลขั้นสูงทั่วโลกแบ่งออกเป็น burns, ulcers, แผลจากการผ่าตัด, บาดแผลจากการบาดเจ็บ และ radionecrosis โดยที่แผลจากการผ่าตัดมีสัดส่วนมากที่สุด เนื่องจากความชุกของแผลชนิดต่าง ๆ และโรคเรื้อรังหลายประเภทในประชากรโลก กลุ่ม ulcers เป็นกลุ่มที่เติบโตเร็วที่สุด

ตามที่สมาคมการรักษาแผลระบุไว้ แผลเรื้อรังสามารถจำแนกได้เป็น เกลื้อนกดทับ เกลื้อนเส้นเลือดขอด เกลื้อนเท้าจากโรคเบาหวาน และเกลื้อนจากการขาดเลือดไปเลี้ยงทางหลอดเลือดแดง โรคนี้เพิ่มมากขึ้นเนื่องจากจำนวนผู้ป่วยเบาหวาน การอ้วน และประชากรสูงอายุที่เพิ่มขึ้น

ผู้สูงอายุที่เป็นโรคหลอดเลือดสมอง โรคความจำเสื่อม โรคเบาหวาน มีความสามารถในการเคลื่อนไหวลดลง และบุคคลทั่วไปที่พักรักษาตัวในห้อง ICU นานๆ มีแนวโน้มที่จะเกิดแผลกดทับมากขึ้น การอ้วนและโรคเบาหวานอาจนำไปสู่การเกิดแผลที่เท้าได้มากขึ้น

คาดการณ์ว่าอัตราการเกิดแผลที่เท้าจากโรคเบาหวานทั่วโลกในแต่ละปีอยู่ระหว่าง 9.1 ถึง 26.1 ล้านราย

คาดการณ์ว่าอัตราการเกิดแผลที่เท้าจากโรคเบาหวานทั่วโลกในแต่ละปีอยู่ที่ 6.3% และอัตราการเกิดแผลที่เท้าตลอดชีวิตของผู้ป่วยเบาหวานรายงานว่าอยู่ระหว่าง 19-34%